นิทานเจ้าตู่ (Ubuntu) : ตอนที่ 6 ขนข้อมูลจาก NTFS

Linux

นิทานเจ้าตู่ (Ubuntu) : ตอนที่ 6 ขนข้อมูลจาก NTFS

ประมาณ 8 ปีที่ผ่านมา

2 min read

Table of Contents

เอาละสอนเสร็จแล้ว ก็ได้เวลาทำงานสักที เริ่มขนรูปภาพกันได้แล้ว ก่อนอื่นก็เอารายชื่อไฟล์มาดู แน่นอนฉันรู้ว่ารายชื่อนั้นอยู่ที่ไหน เพราะฉันเรียนการอ่าน Format NTFS มาแล้วไง…. อืม เขียนไว้ว่าอยู่แถวๆ หน้าต่าง ได้ๆ พอฉันมาถึงหน้าต่าง ไม่เห็นไฟล์รูป แต่เห็นหน้าตาคุ้นๆ คนหนึ่ง เขาใส่แว่นกลมๆ ดูแล้วน่าจะเป็นคนการศึกษา คิ้วสองข้างเหมือนนกนางนวลที่กำลังบินหลา เสื้อผ้าก็ไม่ได้หรูหราอะไร แต่ดูแล้วก็เข้ากันดีนะ ใครๆ ก็ชอบเรียงเขาว่า OO สงสัยเป็นเพราะแว่นตาเขาแน่เลย ชื่อเต็มคือ OpenOffice.org เชื่อฉันเหอะ นี้เป็นชื่อซอฟแวร์จริงๆ อ๋อ นี่ก็เป็นชื่อเว็บไซต์ด้วยนะ ที่ฉันรู้จักมันก็เพราะว่าที่ห้องฉันก็มีพักอยู่คน มันก็ไม่น่าแปลก ซอฟแวร์หลายๆ ตัวที่ใช้บน Linux ต่างก็มีเวอร์ชันของ windows เหมือนกัน ลุง OO ก็เหมือนกัน โดยที่ OO นี้ก็นับได้ว่าเป็นพี่น้องกับที่พักอยู่ในห้องฉันเหมือนกัน พวกเขาเป็นเวอร์ชันเดียวกัน รูปลักษณ์เหมือนกัน การใช้งานก็เหมือนกันอีก เพียงแต่คนหนึ่งทำงานกับ XP อีกคนทำงานกับฉันแค่นั้น ฉันอ้อมลุง OO ไป ไม่ไปขัดจังหวะฝันดีของเขา (แต่จริงๆแล้วฉันก็ไม่สามารถเรียกให้ตื่นได้หรอก) แล้วในที่สุดฉันก็ได้เจอรูปที่เจ้านายต้องการ แต่เดียวก่อน ดูดีๆ ก่อน นั้นไง เขียนไว้ว่า รูปภาพ ส่วนที่หนึ่ง ส่วนที่สองหาได้จาก….. ฉันเกลียดหน้ามัน พอตามรอยที่รูปภาพบอก แต่ยังไม่ทันเห็น ส่วนที่เหลือก็เห็น XP ที่อยู่บนเตียงนอน นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเพื่อนบ้านที่น่ารักคนนี้ เขาใส่เสื้อสี่สี สีสันฉูดฉาด แต่ไม่รู้ทำไมหน้าดำๆ บนนั้นเขียนไว้ว่า “ใช้ของลิขสิทธิ์ แค่อยากได้หน้าจอสีดำ” อ่อ คงเป็นเพราะเจ้านายไม่ชอบใช้ของละเมิดลิขสิทธิ์ ก็เลยใช้ OpenOffice ใน Windows ด้วย คิดว่าเจ้า XP ตัวนี้คงเป็นตัวที่ติดมาจากคอมที่ซื้อมาแน่เลย คิดไปเดินไปถึงใต้โต๊ะจนเจอส่วนที่สอง พอดูบนกล่องเขียนว่า “ส่วนที่สามหาได้ที่…..” Oh, God! ฉันเกลียดหน้ามัน

ในที่สุดก็ได้ย้ายรูปถ่ายมาที่ห้องฉันจนได้ เก็บไว้ในที่ที่เก็บข้อมูลของเจ้านายโดยเฉพาะ มีคนถามว่าถ้าวิธีเก็บข้อมูลของ XP มันไม่ดีแล้วคุณละ เก็บยังไง? วิธีฉันก็ง่ายๆ ฉันชอบที่จะเก็บแบบเผื่อพื้นที่ไว้เก็บข้อมูลที่จะเพิ่มขึ้นในอนาคต แบบนี้ก็ไม่ต้องวิ่งไปทั่วห้องตอนหาข้อมูลแล้วละ

พึ่งจะได้นั่งพัก เจ้านายก็ให้ฉันไปเรียกให้อีกคนตื่นมาทำงาน เขาชื่อว่า APT-GET เจ้านี่มันก็เหมือน HR ในบริษัท ใครจะมาใครจะไปมันดูแลหมด พอคนอื่นชมมันหน่อย มันก็จะยืดอกและพูดว่า “This APT has Super Cow Powers.” แปลว่า APT นี้มีพลัง Super กระทิงแดง เอ้ย! Super วัว แต่เขาก็เก่งสมชื่อจริงๆ Pro มากๆ มีความรู้ต่อบุคลากรที่จะมาทำงานดีมาก (สำหรับฉันก็คือซอฟแวร์นั้นแหละ) ก่อนที่พวกนี้จะมาทำงาน เขาจะค่อยจัดการสิ่งแวดล้อมการทำงานให้อย่างดี เช่น เจ้านายจะเอา Vim มาแก้ไขไฟล์ เจ้า APT ก็ไปดึกตัว VIM มา APT ก็จะรายงานว่า ถ้า VIM จะมาทำงานต้องติดตั้ง Libncurses ให้ก่อน แล้วก็มี Python ด้วย พอได้รับอนุญาติ เขาก็จะไปดึงมาจาก Internet แล้วก็ขนกลับบ้านมาจัดการวางให้เป็นที่เป็นทาง สุดท้ายเขาก็จะไปบอก VIM ว่าทุกอย่างจัดการเสร็จคุณเข้ามาได้เลย ทุกครั้งที่มีคนใหม่มาก็จะขอบคุณ APT ที่ค่อยจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย แต่พอเชิญคนมาแล้ว งานของ APT ยังไม่จบเท่านี้ เขาจะจดทุกคนที่เข้าออก พอเวลาเจ้านายถามก็จะตอบได้ เกิดวันดีคืนดีเจ้านายถามว่า เจ้า Super Cow เรามีซอฟแวร์เท่าไร อะไรบ้าง APT ก็จะตอบได้อย่างสบายๆ พูดได้ว่า เจ้า APT มีความสำคัญกับฉันมาก ไม่มีเขา เจ้าตู่ก็คงไม่ใช่เจ้าตู่คนนี้แล้วละ แต่เขาก็ไม่ใช่ทำงานกับฉันคนเดียวนะ เมื่อก่อน apt เป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคลของบริษัท Debian ด้วย บริษัทDibianเป็นบริษัทที่ใหญ่แล้วก็มีประวัติยาวนาน ก่อตั้งในปี 1993 APT ก็ทำงานมาจนถึงทุกวันนี้ มีประสบการณ์มาก พอบริษัทเราก่อตั้งขึ้นก็ได้เชิญให้เขามาเป็น HR ให้

ขอบคุณต้นฉบับจากท่าน pisit ณ บ้าน ubuntuclub.com มากครับ ที่ใจดีให้เนื้อหามาแปะที่บล็อกผม

Tags:

นิทานเจ้าตู่ Ubuntu