นิทานเจ้าตู่ (Ubuntu) : ตอนที่ 2 ทำงาน

Linux

นิทานเจ้าตู่ (Ubuntu) : ตอนที่ 2 ทำงาน

มากกว่า 8 ปีที่ผ่านมา

1 min read

พอได้ยินว่าทำงาน ฉันก็รีบลุกขึ้นอย่างคล่องแคล่ว แค่พริบตาเดียวฉันก็เข้าไปในห้องทำงาน (RAM) ใช้ความเร็วสูงสุดเข้าสู่การเตรียมพร้อมทำงาน ซึ่งเจ้านายพอใจมาก ชอบฉันไม่ขาดปากบอกว่าเร็วกว่าเจ้า XP เยอะเลย แล้วเขาก็สั่งการมาว่า ไป..ขึ้นเน็ตดูๆหน่อย หาSoftware Sources ที่มันเร็วๆ หน่อย ฉันก็เลยไปเรียกน้องจิ้งจอก (Firefox) ที่กำลังนอนอยู่ ให้ลุกขึ้นมาทำงาน อืม…ใช่แล้ว! งานดูเว็บนี้ฉันทำไม่เป็น ก็เลยต้องไปเรียกน้องจิ้งจอกมาทำ

น้องจิ้งจองเดินมาอย่างอ้อยอิ่ง เข้าไปที่ทำงาน อย่างช้านิดหน่อย แต่ก็พอรับได้ หลังจากที่เข้าไปในที่ทำงานแล้วก็ ไปเจอคู่มือสำหรับมือใหม่เข้า แล้วก็เจอ Software Sources ที่ดังๆ เช่น cn99พวกนี้ แล้วเจ้านายก็ได้บันทึกที่อยู่พวกนี้ไว้ แล้วก็ให้ฉันไปเรียก gedit ขึ้นมาทำงาน เจ้า gedit นี้ตัวเล็กมาก ทำงานรวดเร็วทันใจมาก หลังจากนั้น เจ้านายก็ให้ฉันไปเรียก Rhythmbox เรียก pidgin เรียก……. เห้ย! เดี๋ยวๆ มีคนถามว่าทำไมเองไปเรียกแต่คนอื่นมาทำงาน ทำไมนายไม่ทำเองฟ่ะ! ทำดิ นี่ไงทำอยู่ หน้าที่ของฉันก็คือเรียกคนอื่นให้มาทำงานไงละ

อืม! ถูกแล้ว ฉันเรียกว่า OS หรือ Operating System หรือ ระบบปฏิบัติการ หรือ… (จะหรืออีกเยอะไหมฮ่ะ) ฟังดูเหมือนเป็นซอฟต์แวร์ที่ใหญ่ เหมือนกับว่าโอเอสต้องทำได้ทุกอย่าง แต่จริงๆแล้วโอเอสอย่างเราทำงานที่คุณต้องการโดยตรงไม่ได้หรอก (อ้าว! แบบนี้จะมีเองไว้ทำไรฟ่ะ ใจเย็นๆ ครับ) ฉันต้องการผู้ช่วย เพื่อช่วยทำงานที่ฉันทำไม่ได้ พูดได้ว่ารวมกันถึงจะเรียกว่าเป็นโอเอสที่สมบูรณ์ สำหรับฉันคือ Kernel คือผู้นำ ไม่มีฉัน พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร และถ้าไม่มีพวกเขา ฉันก็ไม่รู้ทำอะไรเหมือนกัน งานของโอเอสหลักก็คือการจัดการ จัดการการทำงานของโปรแกรมต่างๆ จัดการทรัพยากรของฮาร์ดแวร์ เช่น CPU ก็คืออุปกรณ์สำคัญของโปรแกรม ทุกโปรแกรมก็ต้องใช้ แต่ CPU แพงมาก ไม่สามารถแจกให้โปรแกรมละตัวได้ (ไม่งั้นเจ้านายคงจนตายแน่) ถ้าน้องจิ้งจอกมา ฉันก็จะให้ CPU ใช้ พอ gedit มา เขาก็จะใช้ ฉันก็จะบอกว่า ใช้กันคนละระยะ แต่นี่ก็ไม่ใช่ใช้กันคนละครึ่งเท่านั้น ถ้าน้องจิ้งจอกทำงานที่ยากหน่อยก็ให้เขาใช้นานหน่อย อย่าง gedit ทำงานง่ายๆ ก็ให้ใช้งานเวลาสั้นหน่อย โปรแกรมที่เจ้านายให้ความสนใจอยู่ก็ให้ใช้นานหน่อย ถ้าไม่ก็ใช้สั้นๆ ก็พอ มีบ้างโปรแกรมนิสัยไม่ดี จะใช้ CPU คนเดียว ฉันก็ต้องจัดการ หรืออาจจะมีโปรแกรมที่ทำงานซับซ้อนมากๆ ต้องใช้งาน CPU เป็นระยะเวลานานๆ แต่ก็ไม่ใช้จะให้ใช้คนเดียวหมด ก็ต้องให้คนอื่นได้ใช้งานเป็นพักๆ บ้าง แต่สำหรับบ้างโปรแกรมปกติไม่ต้องทำงานอะไรมาก แต่ก็ให้กลับไปนอนก็ไม่ได้ ฉันก็จะให้พักในห้องทำงานไปก่อน พอมีงานก็เรียกขึ้นมาและเอา CPU ให้ใช้ เป็นไง ฟังดูงงๆ สับสนวุ่นวายมากใช่ไหมละ เป็นโอเอสมันไม่ง่ายนะ เป็นโอเอสที่ดียิ่งยาก!

ขอบคุณต้นฉบับจากท่าน pisit ณ บ้าน ubuntuclub.com มากครับ ที่ใจดีให้เนื้อหามาแปะที่บล็อกผม

Tags:

นิทานเจ้าตู่ Ubuntu